Μερικοί δεν πλησιάζουν την Θεία Κοινωνία τρεμάμενοι αλλά με ταραχή, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον, πυρωμένοι από θυμό, φωνασκούντες, μαλώνοντες, σπρώχνοντες τον διπλανό τους, γεμάτοι ταραχή. Περί αυτού σας έχω μιλήσει πολλές φορές και δεν θα παύσω να μιλώ για αυτό.
Δεν βλέπετε την τάξη στην συμπεριφορά στους παγανιστικούς Ολυμπιακούς αγώνες, όταν ο "Ταξιθέτης" περνά μέσα από την Αρένα φορώντας στεφάνι στο κεφάλι, ντυμένος με μακρύ ένδυμα, κρατώντας ραβδί στο ένα χέρι, καθώς ο κήρυκας αναγγέλλει να γίνει ησυχία και τάξη; Δεν είναι χυδαίο, εκεί - όπου κυβερνά ο διάβολος - να γίνεται τόση ησυχία και εδώ, που ο Χριστός μας προσκαλεί σε Αυτόν τον Ίδιον, να γίνεται τόση φασαρία; Στην Αρένα ησυχία, και στην Εκκλησία, αναστάτωση! Γαλήνη στην θάλασσα, και φουρτούνα στο λιμάνι!
Όταν σας προσκαλούν σε γεύμα, δεν πρέπει να αποχωρείτε πριν από τους άλλους, παρ' ότι έχετε χορτάσει πριν από τους άλλους, και εδώ, που τελείται το γεμάτο δέος Μυστήριο του Χριστού, και ενώ ακόμη συνεχίζουν οι Ιερατικές πράξεις, εσύ φεύγεις εν μέσω αυτών και εξέρχεσαι; Πώς μπορεί να συγχωρηθεί αυτό; Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί αυτό; Ο Ιούδας, μόλις εκοινώνησε στον Μυστικό Δείπνο εκείνη την τελευταία βραδιά, έφυγε βιαστικός ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν στο τραπέζι. Βλέπετε, ποίων το παράδειγμα ακολουθούν εκείνοι, που βιάζονται να αποχωρήσουν πριν από την τελευταία Ευχαριστία;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

«Αὔριο εἶναι Κυριακή»
Προετοιμασία γιὰ τὴν πιὸ σπουδαία ὥρα τῆς ἑβδομάδος

Τὸ κέντρο τῆς ζωῆς κάθε χριστιανοῦ ἀποτελεῖ ἡ Θεία Λειτουργία. Σ᾿ αὐτὴ τελεσιουργεῖται τὸ Ἱερὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Πρόκειται γιὰ τὸ ὑπέρτατο καὶ πλέον φρικτὸ Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι κοινὴ πανήγυρη ὅλων τῶν οὐρανίων καὶ ἐπιγείων κτισμάτων. Αὐτὴ τὴν πραγματικότητα βιώνουμε οἱ Χριστιανοὶ κάθε Κυριακὴ ἀνάλογα μὲ τὸ μέτρο τῆς πίστεως, τὸν πνευματικό μας ἀγώνα καὶ βέβαια τὴν προετοιμασία μας.

Γι᾿ αὐτὴν τὴν προετοιμασία ἐπισημαίνουμε τέσσερα βασικὰ κεφάλαια:

1. Ἡ ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ξεκούραση. Ἀποχὴ ἀπὸ κάθε τί ποὺ θὰ μολύνει τὴν ψυχή μας.

2. Ἡ συμφιλίωση μὲ ὅ,ποιον λυπήσαμε ἢ ἤρθαμε σὲ σύγκρουση. Ἰδιαίτερη προσοχή, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ μᾶς, νὰ μὴ δημιουργηθοῦν ἀφορμὲς δυσαρεσκείας, διαπληκτισμῶν καὶ ψυχρότητας.

3. Ἡ περιφρούρηση τῆς ψυχικῆς μας εἰρήνης. Σ᾿ αὐτὸ θὰ μᾶς βοηθήσει ἡ ἀνάγνωση χωρίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ψαλμῶν ἀπὸ τὸ Ψαλτήρι, ἡ ἑτοιμασία τοῦ προσφόρου καὶ ἡ παρακολούθηση τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ.

4. Ἡ προσευχή μας. Μ᾿ αὐτὴν θὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ εὐλογήσει τὴν προσπάθειά μας καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ ἀναγεννηθοῦμε πνευματικὰ μέσα ἀπὸ τὴν Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.

Ἂς προετοιμασθοῦμε κατάλληλα καὶ ἂς προσέλθουμε στὴν Θεία Λειτουργία μὲ τὴν ταπείνωση τοῦ Τελώνου. Ἔτσι δὲν θὰ εἴμαστε ἁπλοὶ θεατές, ἀλλὰ κάθε φορὰ θὰ διαπιστώνεται στὶς ψυχές μας ἡ θαυμαστὴ ἀλλοίωση τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου.

 

 

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

 

"Όσοι μεταλαμβάνουν με καθαρά συνείδηση λίγο πριν το θάνατό τους τα άχραντα Μυστήρια, όταν πια εξέλθει η ψυχή τους, λόγω της χάρης της θείας Κοινωνίας, τους περικυκλώνουν οι άγγελοι και τους αναβιβάζουν στον ουρανό. Και συ αδελφέ μου, δε γνωρίζεις πότε θα έρθει ο θάνατος, σήμερα ή αύριο ή αυτή την ώρα. Πρέπει πάντοτε να είσαι κοινωνημένος και έτοιμος. Αν είναι θέλημα Θεού να ζήσεις ακόμα, με τη χάρη της θείας Κοινωνίας, θα περάσεις μια ζωή γεμάτη από χαρά, ειρήνη, αγάπη, συνοδευμένη και από όλες τις άλλες αρετές. Εάν πάλι είναι θέλημα Θεού να πεθάνεις, τότε με την αγία Κοινωνία θα περάσεις ελεύθερα από τα τελώνια των δαιμόνων που βρίσκονται στον αέρα, και θα κατοικήσεις με ανεκλάλητη χαρά στις αιώνιες μονές. Αφού με τη συχνή θεία Μετάληψη είσαι ενωμένος πάντοτε με τον γλυκύ Ιησού Χριστό, τον παντοδύναμο Βασιλέα, και εδώ θα ζήσεις μακάρια ζωή και όταν πεθάνεις, οι δαίμονες θα φύγουν μακριά σου αστραπιαία, ενώ οι άγιοι άγγελοι θα σου ανοίξουν την ουράνια είσοδο και θα σε πέμψουν με συνοδεία ως το θρόνο της μακαρίας Τριάδος."

 

 

("Περί της ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων", Εκδόσεις Μυριόβιβλος, 2004.)





Πνευματικές Ομιλίες

1. Η συχνή Θεία Κοινωνία (γ. Αθανάσιος Λεμεσού)

2. Πρακτικές Συμβουλές για τη Θεία Κοινωνία ( πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης)

3. Περί Θείας Ευχαριστίας (π. Θεόδωρος Ζήσης)